Choć momentami obrzydliwy to i tak mniej brutalny niż się spodziewałem. Wątki japońskie fajnie ubogacają film. Przede wszystkim wnętrza w paryskim apartamencie i tym wcześniejszym dworku budują mega klimat, takich starych filmów z lat 80.

Innych filmów z Hannibalem jeszcze nie oglądałem (no może tylko fragmentarycznie), więc nie mam porównania i mam trochę "świeższe spojrzenie" niż gdybym to wszystko porównywał do filmów z Hopkinsem. Myślę jednak że nawet jak je obejrzę w całości to będę uważać, że ten film jest świeży w porównaniu z tamtymi. Momentami przywodził na myśl Kill Billa, ale jest mniej kiczowaty.

Na wątki polityczne i logikę w jego bezproblemowym podróżowaniu nie patrzę, bo liczył się dla mnie przede wszystkim klimat i wartkość historii. Kojarzę też zarys historii z Milczenia Owiec, ale traktuję ten film bardziej jako alternatywną rzeczywistość i inne spojrzenie na temat niż jako prequel. Może coś jeszcze dodam po obejrzeniu pozostałych części, ale wolałem opisać wrażenia na świeżo po obejrzeniu.